Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή
Στις μέρες μας ολοένα και περισσότερα ζευγάρια απευθύνονται στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή για να αποκτήσουν ένα παιδί. Με τον όρο υποβοηθούμενη αναπαραγωγή εννοούμε όλες τις μεθόδους που αποσκοπούν στη διευκόλυνση της σύλληψης ενός παιδιού, περιλαμβανομένων και των μεθόδων εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Ενδομητρική σπερματέγχυση: Πρόκειται για την τοποθέτηση μικρής ποσότητας επεξεργασμένου σπέρματος μέσα στην ενδομήτρια κοιλότητα, όσο το δυνατόν πιο κοντά στη στιγμή της ωοθυλακιορρηξίας, Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να φθάνει μεγαλύτερος αριθμός σπερματοζωαρίων στον τελικό στόχο, δηλαδή το ωάριο, αυξάνοντας έτσι το ποσοστό γονιμοποίησης. Η ενδομητρική σπερματέγχυση μπορεί να γίνει είτε σε φυσικό κύκλο (χωρίς φάρμακα), είτε μετά από ήπια ωοθηκική διέγερση. Βασική προϋπόθεση για την ενδομητρική σπερματέγχυση είναι η εξασφάλιση της διαβατότητας των σαλπίγγων.
Εξωσωματική γονιμοποίηση: Είναι μία μέθοδος που, όπως υποδεικνύει και η λέξη, η γονιμοποίηση του ωαρίου από τα σπερματοζωάρια γίνεται έξω από το σώμα της γυναίκας, δηλαδή στο εργαστήριο της μονάδας εξωσωματικής και στη συνέχεια το έμβρυο μεταφέρεται εντός της μήτρας. Είναι ιδανική λύση για γυναίκες που έχουν σαλπιγγικό πρόβλημα, το οποίο δε μπορεί να διορθωθεί με χειρουργική επέμβαση, όπως και για κάποια προβλήματα ανδρικής υπογονιμότητας, περιπτώσεις σοβαρής ενδομητρίωσης ή μειωμένης ωοθηκικής επάρκειας (δηλαδή μειωμένου αριθμού ωαρίων) και σαν τελική λύση σε υπογονιμότητα αγνώστου αιτιολογίας.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση περιλαμβάνει τα εξής στάδια:
(α) ωοθηκική διέγερση, η οποία γίνεται με ενέσιμα φάρμακα, διαρκεί περίπου δύο εβδομάδες και οδηγεί συνήθως στην ωρίμανση περισσοτέρων τους ενός ωαρίων
(β) ωοληψία, δηλαδή η αναρρόφηση του υγρού των ωοθηλακίων, μέσα στο οποίο βρίσκονται τα ωάρια. Η ωοληψία γίνεται διακολπικά, με ελαφρά μέθη, με μία βελόνα υπό υπερηχογραφική παρακολούθηση.
(γ) γονιμοποίηση: γίνεται στο εργαστήριο από τους εμβρυολόγους, με την τοποθέτηση των ωαρίων μαζί με τα σπερματοζωάρια μέσα σε καλλιεργητικό υλικό. Σε ειδικές περιπτώσεις, όταν το σπέρμα δεν είναι ικανό να γονιμοποιήσει τα ωάρια από μόνο του χρησιμοποιείται η μέθοδος της μικρογονιμοποίησης (ICSI).Πρόκειται για την έγχυση ενός σπερματοζωαρίου μέσα στο ωάριο με τη χρήση μιας πολύ λεπτής βελόνας. Αυτή η μέθοδος έδωσε ελπίδες σε πολλά ζευγάρια με σοβαρό ανδρικό παράγοντα, στα οποία η κλασική εξωσωματική δε θα είχε επιτυχία.
(δ) εμβρυομεταφορά: είναι η μεταφορά ενός η περισσοτέρων εμβρύων στην ενδομήτρια κοιλότητα
(ε) κρυοσυντήρηση: σε περιπτώσεις που δεν μπορούν να μεταφερθούν άμεσα τα έμβρυα ή υπάρχει πλεονάζων αριθμός εμβρύων, αυτά κρυοσυντηρούνται, δηλαδή ψύχονται υπό ελεγχόμενες διαδικασίες σε ειδικές δεξαμενές με υγρό άζωτο, όπου και μπορούν να φυλαχθούν για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Σε δεύτερο χρόνο τα κρυοσυντηρημένα έμβρυα μπορούν να αποψυχθούν και να προχωρήσουμε σε εμβρυομεταφορά.
(στ) Δότρια ωαρίων / δότης σπέρματος: Πρόκειται για μία λύση όταν το γενετικό υλικό της γυναίκας ή του άνδρα δεν είναι ικανό να οδηγήσει σε γονιμοποίηση. Οι γυναίκες προχωρημένης ηλικίας στις οποίες οι ωοθήκες δεν ανταποκρίνονται ή σε αυτές που έχουν πρόωρη εμμηνόπαυση (ιδιοπαθείς ή μετά από θεραπεία για καρκίνο) καταφεύγουν στη δωρεά ωαρίων. Σε άνδρες με αζωοσπερμία η προτεινόμενη λύση είναι η χρήση σπέρματος από δότη, εφόσον το επιθυμούν.
(ζ) Παρένθετη μητρότητα («δανεική μήτρα»): Πρόκειται για την κυοφορία ενός εμβρύου στην μήτρα μιας γυναίκας το οποίο προορίζεται για ένα ζευγάρι που δεν έχει τη δυνατότητα τεκνοποίησης. Είναι μία λύση σε γυναίκες που έχουν υποστεί υστερεκτομή (αφαίρεση της μήτρας) σε μικρή ηλικία.
