Διάγνωση
Η διάγνωση της ακράτειας ούρων είναι εύκολη και ανταπόδεκτη μιας που η γυναίκα προσερχεται στον ουρολογο αναφέροντας απωλεια ούρων .
Η διάγνωση του προβλήματος θα ξεκινήσει με τη λήψη του ιατρικού ιστορικού.
- γυναικολογικό ιστορικό, φάρμακα, τοκετοί, χειρουργικές επεμβάσεις, έξεις και συνήθειες.
- Το είδος των ενοχλημάτων και της ακράτειας, το πόσο σοβαρά είναι, ο χρόνος εμφάνισής τους και η συχνότητά τους στη διάρκεια του 24ώρου
- ειδικά ερωτηματολόγια, όπως επίσης και ένα ημερολόγιο ούρησης.
Ακολουθεί η κλινική εξέταση που περιλαμβάνει :
- τη γυναικολογική εξέταση, καθώς και αδρή νευρολογική εκτίμηση.
- stress test – παραγγέλουμε στην ασθενη να βήξει σε διάφορες θέσεις παρατηρούμε την διαφυγή ούρων.
Μετά την εξέταση, ο γιατρός μπορεί να σας ζητήσει γενική και καλλιέργεια ούρων, και ίσως κάποιες εξετάσεις αίματος.
Ο έλεγχος συμπληρώνεται με:
- υπερηχογράφημα των νεφρών, της ουροδόχου κύστης και των γεννητικών οργάνων.
- ουροδυναμικός έλεγχος – Η πιο εξειδικευμένη εξέταση για την ακράτεια είναι ο ουροδυναμικός έλεγχος. Είναι μία εξέταση που έχει ως στόχο να μελετήσει με ακρίβεια τη λειτουργία της κύστης και της ουρήθρας, πραγματοποιώντας προσομοίωση της διαδικασίας γεμίσματος και αδειάσματος της ουροδόχου κύστης. Η πιο συχνή και βασική, όμως, εξέταση είναι η ούρο-ροομετρία, όπου ο ασθενής ουρεί μέσα σε ειδικό μηχάνημα που μετράει τη ροή και την ποσότητα των ούρων που αποβάλλονται.
- ουρηθροκυστιοσκόπηση: είναι μια ειδική εξέταση η οποία βοηθά στον καθορισμό της αιτίας, επιτακτικού τύπου ακράτειας. Μπορεί να αναδείξει φλεγμονή, λιθίαση ή όγκο ουροδόχου κύστεως καθώς και ανατομικές ανωμαλίες ουρήθρας.
- Τέλος, σε ειδικές περιπτώσεις χρησιμοποιείται και ακτινολογικός έλεγχος, όπως η κυστεο-ουρηθρογραφία και η αξονική τομογραφία.
Στόχος όλων των εξετάσεων είναι να διακρίνει ο γιατρός τον τύπο της ακράτειας ούρων, καθώς και το αίτιό της, ώστε να μπορέσει να καθοριστεί η σωστή θεραπευτική στρατηγική.
