Θεραπεία
ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Η θεραπεία της γυναικείας ακράτειας εξαρτάται από το είδος της ακράτειας και από την ποσότητα της απώλειας των ούρων. Συντηρητικά μέτρα όπως η απώλεια βάρους, η διακοπή του καπνίσματος, ο περιορισμός πρόσληψης καφεΐνης και υγρών, καθώς επίσης η αποφυγή άρσης μεγάλων βαρών και η αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας θα περιορίσουν την έκταση του προβλήματος.
Η θεραπεία συμπεριφοράς με επανεκπαίδευση της ουροδόχου κύστης , οι ασκήσεις πυελικού εδάφους (ασκήσεις Kegel) και η προγραμματισμένη ούρηση επίσης περιορίζουν την έκταση του προβλήματος της ακράτειας.
Θεραπεία ακράτειας από προσπάθεια
Η θεραπεία για την αντιμετώπιση της ακράτειας από προσπάθεια εξαρτάται από τη σοβαρότητα του προβλήματος, την αιτία που την προκαλεί αλλά και τις προσδοκίες των ασθενών και είναι κατά βάση χειρουργική. Κατά το παρελθόν πολλές χειρουργικές επεμβάσεις έχουν προταθεί για την αντιμετώπιση της ακράτειας δίχως πολύ καλά αποτελέσματα.
Τοποθέτηση ταινίας χωρίς τάση
Η επέμβαση εκλογής θεωρείται, σήμερα, η τοποθέτηση κάτω από την ουρήθρα της λεγόμενης «κολπικής ταινίας χωρίς τάση» TVT, TVT.O. Χρησιμοποιείται μία λωρίδα σαν ταινία, η οποία στηρίζει την περιοχή όπου η κύστη ενώνεται με την ουρήθρα. Η ταινία αυτή μπορεί να είναι φτιαγμένη από φυσικό ή τεχνητό υλικό. Η διάρκεια της επέμβασης είναι περίπου 1ώρα και η ασθενής εξέρχεται της κλινικής την επόμενη μέρα. Η τοποθέτηση της «ταινίας ακράτειας» μπορεί να συνδυαστεί και με διόρθωση υπάρχουσας κυστεοκήλης.
Στο 80-90% των περιπτώσεων, θεραπεύεται η ακράτεια.
Η αποκατάσταση της εγκράτειας των ούρων γίνεται αντιληπτή από την επόμενη μέρα της επέμβασης.
- Παραουρηθρική έγχυση διογκωτικών μέσων
Διάφοροι διογκωτικοί παράγοντες έχουν χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία του SUI σε γυναίκες με ανεπάρκεια του έσω σφιγκτήρα της ουρήθρας. Οι παράγοντες αυτοί [κολλαγόνο, λίπος, πολυδιμεθυλοσιλοξάνη (Macroplastique),σφαιρίδια ζιρκονίου επικαλυμμενα (Duvusphere)] ενίονται διουρηθρικά ή περιουρηθρικά στους ιστούς γύρω από τον αυχένα της κύστης και την εγγύς ουρήθρα.
Χρησιμοποιούνται ως δεύτερης γραμμής θεραπεία σε περίπτωση αποτυχίας των προηγούμενων επεμβάσεων, σε επίμονο SUI, και σε εξασθενημένες ασθενείς με αντένδειξη για τις προηγούμενες επεμβάσεις και κύριο μειονέκτημα την υποτροπή της ακράτειας.
Αντιμετώπιση ακράτειας επιτακτικού τύπου
Η αντιμετώπιση της ακράτειας από έπειξη είναι φαρμακευτική. Σήμερα, υπάρχουν ειδικά φάρμακα, τα αντιχολινεργικά, που σταματούν τις ακούσιες συσπάσεις της κύστης.
Τα φάρμακα αυτά είναι πολύ αποτελεσματικά και πολύ ασφαλή. Κύριες παρενέργειες είναι η ξηροστομία και η δυσκοιλιότητα, αλλά τα σύγχρονα φαρμακευτικά σκευάσματα έχουν λιγότερες παρενέργειες, με τουλάχιστον το ίδιο καλή αποτελεσματικότητα με τα παλαιότερα.
Τα συνηθέστερα χρησιμοποιούμενα φάρμακα οξυβουτυνίνη, η τολτεροδίνη, η δαρεφινασίνη, η φισοτιροδίνη και η σολιφρακινη.
Παράλληλα με τα αντιχολινεργικά σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες χρησιμοποιούμε κολπική κρέμα χαμηλης δόσης οιστρογόνων, η οποία φαίνεται να μειώνει την επιτακτικού τύπου ακράτεια.
Όταν τα φάρμακα από το στόμα δεν είναι αποτελεσματικά
Για τις περιπτώσεις που δεν ανταποκρίνονται στα φάρμακα από το στόμα, μπορεί να εφαρμοστούν οι ενέσεις αλλαντικής τοξίνης(ΒΟΤΟΧ) ή ο ηλεκτρικός νευροερεθισμός. Η αλλαντική τοξίνη, που είναι γνωστή με το εμπορικό όνομα «Βotox», έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως διεθνώς με μεγάλη αποτελεσματικότητα και καλή ασφάλεια. Η φαρμακευτική ουσία, στην περίπτωση αυτή, χορηγείται μέσω ειδικού ενδοσκοπίου, του κυστεοσκοπίου, οπότε με ειδική βελόνα ενίουμε το φάρμακο σε συγκεκριμένα σημεία της κύστης. Το φάρμακο διακόπτει τη λειτουργία των νεύρων που ευθύνονται για τις ακούσιες συσπάσεις της κύστης. Η θεραπεία αυτή πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 6-12 μήνες.
